Skip to main content

भलाकुसारी

Search This Blog

Showing posts from 2024

Posts

वेदकालीन कृष्णकाे कथाः वृत्रहा—कृष्णहा

on August 26, 2024

Get link
Facebook
Twitter
Pinterest
Email
Other Apps

पठनः एक भोगी बुढोको पुनर्जीवित प्रेमकथा

on June 07, 2024

Book literature किताब

+

Get link
Facebook
Twitter
Pinterest
Email
Other Apps

शहर डायरीः खाेइ प्रेमललवा ? खोइ बसन्ती ?

on June 05, 2024

diary ramchandra shrestha संस्मरण

+

Get link
Facebook
Twitter
Pinterest
Email
Other Apps

भलाकुसारी: ‘भलाकुसारी’ सामाजिक चासोको विषयमा मनमा लागेका खुलदुली, उब्जेका विचार र चिन्तनका निचोडबारे भलाकुसारी गर्ने चौपारी हो । एक जना व्यक्तिको ह्यान्डलबाट सञ्चालित भए पनि यो ब्लग सार्वजनिक मञ्च नै हुनेछ । यसमा गहिरा खोज, टिप्पणी, विश्लेषणदेखी तिव्र अनुभुतीसम्म व्यक्त गरिनेछ । यो ब्लगमा प्रकाशित हुने हरेक रचना टिप्पणी र थप छलफलका लागि हुन् । त्यसैले सबैको स्वस्थ टिप्पणीलाई हार्दिक स्वागत छ ।

Archive

2024 3
- August 2024 1
  - वेदकालीन कृष्णकाे कथाः वृत्रहा—कृष्णहा
- June 2024 2
  - पठनः एक भोगी बुढोको पुनर्जीवित प्रेमकथा
  - शहर डायरीः खाेइ प्रेमललवा ? खोइ बसन्ती ?

2023 1
- September 2023 1
2022 2
- October 2022 1
- July 2022 1
2021 3
- January 2021 3
2020 6
2019 6
2018 37
2017 16

Show more Show less

Popular Posts

शहर डायरीः खाेइ प्रेमललवा ? खोइ बसन्ती ?

रामचन्द्र श्रेष्ठ ती फेरि सडकमा आए । अब यो सडक तिनको रहेन । तिनीहरू हिन्हिनाउँदै , रवाफले दौड्न पाएनन् । ती त भौतारिरहे । खानाको खोजीमा , स्पर्शको खोजीमा , बासको खोजीमा । नेपालगञ्ज, सुर्खेत राेडमा अटाेरिक्साको ताँतीबीच डाेरीसँगै दाैडिरहेकाे एक खच्चड । म निस्केको थिएँ धम्बोजी चोक जान भनेर । रातको ९ : ३० भइसकेको थियो । थाहा पाइसकेको थिएँ नेपालगञ्ज ११ बजेसम्म खुल्छ भनेर । होटलमा फर्कनलाई समयको कुनै बन्देज थिएन । नेपालगञ्जमा खुलेका क्यासिनोहरूका कारण होटलहरू रातीसम्मै खुला रहँदा रहेछन् । निस्केको त थिएँ धम्बोजी जान भनेर । उताबाट एउटा अटो आयो । भरिभराउ थियो । एउटा सीट रहेछ रोकें । अटोवालाले कहाँ जाने भनेर सोध्दा मुखबाट बागेश्वरी चोक पो आइदियो । मैले धम्बोजी बिर्सिसकेछु । शायद अटो पर्खिदैं सडकमा हिंड्दा बागेश्वरी मन्दिरबारे सोचिरहेको पो थिएँ कि ? अटोले बागेश्वरी चोकमा झारिदियो । म त सेकुवाको खोजीमा पो निस्केको थिएँ । कहाँ मन्दिरको चोक ? कहाँ सेकुवा ? फुल्की , चाट र बदाम सेकका ठेलाहरू थिए । चोकमा मान्छेहरूको राम्रै उपस्थिति थियो । बदाम सेक खाँदै सेकुवा पाउने चोक सोधे । फेरि धम्

वेदकालीन कृष्णकाे कथाः वृत्रहा—कृष्णहा

वृत्रहा—कृष्णहा तल यमुनातटमा कृष्ण र इन्द्रको युद्ध भयो । घैंटोभरि सोमरसका साथ पेटभरि गोरुको मासु खाएका इन्द्रका अगाडि भोका–प्यासा–थाकेका कृष्ण धेरै बेरसम्म टिक्न सकेनन् । तिनी लड्दा लड्दा लखतरान परेर रणभूमिमा ढले । इन्द्रले तिनलाई एउटा रुखको फेदमा बाँध्न लगाएर तिनको छाला काढ्न थाले (त्वचन् कृष्णाम् अरन्धयत्–ऋग्वेद १.१३०.८)। तब कृष्णासुरले चीत्कार गर्दै भने— “क्रुर इन्द्र ! मलाई दुःख नदे । तुरुन्त मारिदे । तसँग बदला लिनका लागि म फेरि जन्मिनेछु र यसै पवर्तले तेरो दर्प–हरण गर्नेछ । सुधीजनले तेरो पूजा गर्नेछैनन् । थू !” जंगबहादुर शाह (शाहले लेख्नुभएकाे याे कथा कृष्णकाे प्रचलित कथाभन्दा फरक छ । वेदकालीन कृष्ण असुर थिए । उनकाे सुरहरूका राजा इन्द्रसँग युद्ध भएको थियाे । युद्धमा पराजित भएका अुसर कृष्णकाे इन्द्रले छाला काढेका थिए । हाम्रा मिथहरूकाे विकासक्रमको अध्ययनकाे लागि पनि याे कथाकाे महत्त्व हुनेछ । ) पणि नामक असुरजातिका मानिसहरू व्यापार कुशल थिए । तिनीहरू एक स्थानको सस्तो माल लिएर अर्को ठाउँमा महँगोमा कटाउँदथे । त्यो युग–त्रेतारम्भ–वस्तु विनिमयको युग भएकाले पणि व्यापारीहरू आफ्ना माल श

एक विद्यार्थीको दृष्टिमा लेनिन

तस्वीरः गुगलबाट आज साम्राज्यवाद विश्वव्यापीकरणको रूपसम्म विकास भएको छ । यद्यपि विश्वव्यापिकरणकै अध्ययनको शुरूवाती विन्दु लेनिन नै हुनसक्छन् । लक्ष्मण श्रेष्ठ १. प्रेरणाको स्रोत – लेनिन मेरा लागि प्रेरणाका स्रोत हुन् । – उनी एक मेहनती विद्यार्थी थिए । विद्यार्थी आन्दोलनको क्रममा साइबेरियामा निर्वासित भएपछि लेनिनको क्याम्पस अध्ययन नियमित हुनसकेन । सजायबाट फर्केपछि उनले शिक्षामन्त्रीलाई पत्र लेखि चार वर्षको पाठ्यक्रमको परिक्षा एकै वर्ष दिन पाउँ भनी अनुरोध गरे । उनको अनुरोध स्वीकारियो । उनले चार वर्षको परिक्षा एकै वर्षमा उत्तिर्ण मात्र गरेनन् स्वर्ण पदक नै हासिल गर्न सफल भए । लेनिन कानुनमा स्नातक थिए । उनको सफलताको पछाडि उनको अथक मेहनत रहेको उनकि दिदीले आफ्नो संस्मरणमा उल्लेख गरेकि छिन् । उनका अनुसार, लेनिन बिहानै घर अगाडिको पोखरीनेर आफैले बनाएको बेञ्च डेस्कमा बसी अध्ययन गर्थे । जबजब अल्छि लाग्थ्यो पौडी खेल्थे । – लेनिन गम्भिर अध्येता थिए । उनी रात–रातभर पढ्थे । लेख्थे । कुनै पनि निष्कर्षमा पुग्नु अघि उनी तथ्यसँग नजिक पुग्ने हरसम्भव प्रयास गर्थे । यसको सबैभन्दा ग

Labels

about
analysis
Anthropology
Archive
art
bageswori
Beauty contest
Bicentenary
BIography
Book

Show more Show less

Report Abuse

Powered by Blogger

Theme images by bopshops